Zaman gel geç bilmiyor diyeceğim ama yoğunluk mu desem üşengeçlikten işleri aksatıp mı yoğunluk desem siz seçin. İşler yoğun lakin keyif olmadıktan sonra ne yaparsam yapayım boşa. Ama beni artık yaptıklarım yoruyor diyeceğim de ne yapıyorum ki yorulayım diyorum kendi kendime. Açıkçası bu post çok kişisel olacak. Yani yaptığım her şeyi severken neden hala üşengeç yada boşa çalışır gibi hissediyorum bilmiyorum. Her insan gibi zorlanmaya başladım ama zorlanmanın bana göre değil çözüme giderek düzeltmenin bana göre olduğunu düşünüyorum ama değilmiş. Belki de kendimi son zamanlar da çok tekrar ettim belki ondandır. Yada yaptığım işler de gelen bazı saçmalıklardır. Yani bazen bazı müşterilerin yüzüne sövesim değil de 🙂 “yeter be yeter saçmalıkların” diyesim var ama işte.
Yani kısacası tatil fena olmazdı ama işi de bırakamıyorum. Yazı yazmayı istiyorum bir çok konum ve yapılması tutulması gereken sözlerim var. Ayrıca yapacağım deyip geciktirdim çalışmaların sahipleri olan arkadaşlarıma kusuruma bakmayın demek isterim. Neyse yazamama sebebim bu sorunlardır. Biraz farklılık isterken biranda çöktüm açıkçası toparladığım zaman umarım düzgün bir konu girebilirim.
